W artykule napisanym przez Monikę Szczepanik - mamę, pedagoga i bloggerkę, zawarte jest to co dla mnie jest najważniejsze w rodzicielstwie bliskości, esencja. To co mówimy do dziecka i jak mówimy wpływa na całe życie małego człowieka. Unikając pewnych określeń, sformułowań, jesteśmy w stanie zbudować trwałe i wysokie poczucie własnej wartości naszego dziecka. Poniżej lista wyrażeń, których dobrze jest unikać. Zapewne niektórzy się zdziwią bardzo :) A dlaczego ich unikać jest dokładnie wyjaśnione tutaj : http://dziecisawazne.pl/czego-nie-powinnismy-mowic-dzieciom/
Pochwała:
jestem z ciebie dumna zuch dziewczynka
brawo, nikt tak jak ty nie skacze ale z ciebie dzielny chłopiec pięknie narysowałeś ładnie zjadłeś
Motywacja zewnętrzna:
dasz radę, jeśli nie ty, to kto musisz się jeszcze bardziej postarać jeszcze tylko 500 metrów i czeka na ciebie nagroda popatrz, ile możesz zyskać, jeśli… jesteś najlepszy
Upomnienie/osąd/nagana:
jak mogłeś postąpić tak bezmyślnie ile razy mam ci powtarzać co się z tobą dzieje przestań wreszcie natychmiast się uspokój nie wolno tak robić co ty sobie wyobrażałeś, że… o nic nie można cię poprosić, bo ciągle mówisz „nie” i „nie”
Etykiety:
leń jesteś kłamcą ale z ciebie niejadek taka grzeczna dziewczynka jesteś najpiękniejsza mój bohater nie bądź taki uparciuch
Porównania:
Kasia już zna tabliczkę mnożenia, a jest od ciebie młodsza kiedy nauczysz się wiązać buty? Masz już 6 lat inne dzieci w twoim wieku same się ubierają cały tatuś, taki sam bałaganiarz
Wykorzystanie relacji:
będzie mi przykro, jeśli tak postąpisz i jeszcze łyżka za mamusie, i za tatusia, i za babcię… mamusia tak ładnie prosi zrób to dla mnie to twoja wina Jeżeli znacie jeszcze inne określenia, których lepiej unikać zapraszam do komentowania.
Obiecałam w poprzedniej notce (KLIK!) iż zdam relację z urlopu.
Jedyne co mieliśmy zaplanowane to termin, chociaż on też się dwa razy zmienił.
Nasz trasa wyniosła około 3100km i przejechaliśmy przez 9 krajów europejskich.
28.04.2013 niedziela - 958km
Wyjazd ze Szczecina około godziny 6:00, przejazd przez Polskę, Czechy i Słowację na Węgry. Pogoda z każdym kilometrem była ładniejsza. Monia podróż zniosła świetnie. W Czechach korek, na Słowacji mandat, okropne drogi i średni smażony syr. Na Węgrzech, w miejscowości Bogacs czekała na nas moje koleżanka z Lublina - chustoświrka Sylvetta. Dojechaliśmy na miejsce chyba o 21:00.
Monika w podróży
Smażony syr na Słowacji
29.04.2013 poniedziałek 30.04.2013 wtorek
Moczymy tyłki w gorących basenach termalnych z Sylwią, Czesiem, Blanką i Ritą. Pogoda piękna. Cieplutko. Na campingu sami Polacy. Wszystko bardzo tanie, a Węgrzy sami siebie oszukują w liczeniu pieniędzy. Jemy na świeżym powietrzu, leżymy na trawie, śmiejemy się do rozpuku. Pobyt wieńczymy wyprawą do tutejszej winniczki. Dzisiaj żałuję, że nie zostaliśmy tam dłużej, bo to był najlepszy relaks. Zdecydowanie za krótki. Ludzie na Węgrzech dziwni. Bardzo trudny mają język nie mówią w żadnym obcym języku i nawet nie podejmują prób dogadania się.
Nasze obozowisko
Spółka pigułka - Blanka, Monia, Rita
Chłopaki i człowiek zadymka - Blanka
Nurki w basenie
Sylvetta, ja i dziewczynki
Cyc w terenie
1.05.2013 środa - ok.500km
Podróż wcześnie rano z Bogacsa do Budapesztu, a wieczorem w stronę Chorwacji. Nocleg w okolicach Zagrzebia w hotelu o wdzięcznej nazwie Melody.
Budapeszt. Nieziemski. Nie wiem ile kilometrów zrobiliśmy pieszo po mieście, ale na koniec już wysiadałam. Było chyba ze 40 stopni ale daliśmy radę. Monia nauczyła się pić ze zwykłej butelki i dzielnie znosiła zwiedzanie miasta w chuście. Dogadywaliśmy się bez problemu. W końcu Budapeszt jest stolicą europejską, więc trochę bardziej im zależy na turystach.
Najlepiej u Taty na plecach
Trzeba się trochę ochłodzić
Zwiedzamy miasto
A tutaj zdobycie szczytu, który widać na poprzednim zdjęciu - Cytadela
Tutaj już widok z zamku, a w oddali widać poprzedni szczyt z Cytadelą. To ganianie po górkach myślałam że mnie wykończy. Z Cytadeli na zamek szliśmy chyba z godzinę. Z górki i pod górkę. Ale za to jakie atrakcje nad głowami się działy to ho-ho-ho! Pokazy Red Bulla - akrobacje powietrzne. Tak się gapiliśmy na to co się dzieje, że nie mamy żadnego zdjęcia :)
A tutaj nabraliśmy sił do dalszego zdobywania miasta. BYŁ PRZEWIJAK!
Arek na moście łańcuchowym, a w tle zamek.
Odwiedziliśmy też Hard Rock Cafe i kupiliśmy pamiątki z Budapesztu.
Na mapie widać również, że jechaliśmy wzdłuż Balatonu.
02.05.2013 czwartek - ok.190km
03.05.2013 piątek
04.05.2013 sobota
05.05.2013 niedziela
Wyjazd z hotelu wcześnie rano i niesamowita droga na wyspę Krk, miejscowość Baśka.
Cudny kurort. Plaża nie całkiem kamienista, sporo piachu. Ludzie mili, uprzejmi, cudowni. Język podobny do polskiego. Widoki iście tropikalne, plaża nudystów i owoce morza w każdej knajpce.
Widok z naszego apartamentu
06.05.2013 poniedziałek - 1418km
Pogoda się popsuła i zdecydowaliśmy wracać do domu. Droga powrotna prowadziła przez Włochy, Austrię i Niemcy. Wyjechaliśmy o 7:00 i w Polsce byliśmy około 1:30. Monia w Austrii zaczęła marudzić i marudziła do momentu, aż się ciemno nie zrobiło i nie usnęła na dobre. Mieliśmy zrobić nocleg w Monachium, ale chyba nam się za domem tęskniło, więc się nie zatrzymaliśmy.
We Włoszech najserdeczniejsi ludzie! Cudowni. Całowali nam Monie w chuście, wszyscy się uśmiechali, zagadywali, pokazywali drogę. Mili, uśmiechnięci, ekspresyjni, uczynni. Chyba następna podróż będzie po Włoszech. Austria natomiast nasz zaskoczyła kulinarnie. Najlepsze żarcie w knajpie na autostradzie przy stacji benzynowej. Szwedzkie stoły. WSZYSTKO TAM BYŁO, czego człowiek tylko nie zapragnął. Zjedliśmy po hamburgerze grillowanym na naszych oczach i niesamowitych deserach. Każdemu kto się znajdzie na austriackiej autostradzie polecam restauracje http://www.landzeit.at/
Śniadanko i poranna kawka w Trieście
Zwiedzanie miasta
Przystanek na siusiu w Austrii
ps. Odwieszam na kołek moje poszukiwania pracy. Mam tyle rzeczy na głowie, że póki co te dodatkowe
"nerwy" nie są mi potrzebne. Jak mawia mój tata: "Polska to dziwny kraj!"
Byliśmy na urlopie! Ale o tym może jutro. Powrót był dyktowanym kolejną wizytą w PUPie.
Pobiegłam do urzędu z samego rana z nadzieją, że szybko załatwie sprawę. Wzięłam numerek, a tam 44 osoby przede mną. Sala pękała w szwach od ludzi, ja spocona, dziecko spocone w chuście, ale na szczęście Panie na poszczególnych stanowiskach sprawnie działały. Po kilku kwadransach już byłam po spotkaniu z pośrednikiem pracy. Spotkanie to było jednak dziwne, jeżeli nie tragi-komiczne, co by nie powiedzieć żenujące.
Ja: "Dzień dobry."
Pani: "Dzień dobry. A Pani to chyba nie chce pracować?" - patrząc na dziecko
Ja: "Ależ ja chce pracować! Nie ma Pani dla mnie pracy którą bym mogła wykonywać z dzieckiem? Albo taką, która mi pozwoli zatrudnić nianie?"
Pani: "Z Pani wysokim wykształceniem niestety nie... Potrzebujemy kucharzy, bo sezon. Murarzy, bo sezon. Mogę Panią na kurs kadry i płace wysłać. Ale to chyba się Pani nie przyda."
Ja: "Pani serio???"
Pani: "Serio. Proszę przyjść za miesiąc. Do widzenia."
Ja: "Do widzenia"
Po powrocie do domu przejrzałam oferty pracy i
aplikowałam na kilka ogłoszeń. Zobaczymy do końca tygodnia co się
wydarzy.
Nasunął mi się dzisiaj rewelacyjny wywiad z socjolog Anną Gizą-Poleszczuk. Uderzyła dokładnie w sedno i jest to doskonałe podsumowanie dzisiejszego dnia.
